داستان زندگى آقاى X و خانوم Y ، به همين شكل جلو ميره......X خسته و درمونده از كار زياد و اعصاب داغون    و Y هم در فكر بچه و آينده مبهم خودش......

هفته آخر باردارى Y ميشه و لگد هاى بچه و سنگينى اونو كامل حس ميكنه...... نياز به دفع  ادرارش،  چندين برابر شده.....دوران سختى داره...كسى پيشش نيست....گاهى با مادرش تماس ميگيره و گريه ميكنه.....مادرش هم فقط همدردى ميكنه چون كارى از دستش بر نمياد....

Y همه كمك ها رو از طرف خونوادش رد كرده...و حالا خودش مونده و بچه اى كه در شكم داره.....دوباره احساس نفرت اش به X اوج گرفته...چرا اون نبايد اينجا باشه و ازش مراقبت كنه؟...چرا اينجا نيست كه شكمش رو نوازش كنه و از درد Y ، احساس درد كنه؟.....چرا.......چرا..؟
ولى Y ، گذشته رو فراموش كرده و درده كه امانش رو بريده......متوجه شده كه اين درد زياد ناشى از زمان به دنيا اومدن بچه هست.....به هر زحمتى هست با تلفن درخواست امبولانس ميكنه....تا آمدن آمبولانس، Y متوجه ميشه كه كيسه آبش هم پاره شده.......
آمبولانس به موقع ميرسه و Y رو به بيمارستان ميرسونه..

..درد داره Y رو ميكشه......Y فرياد ميكشه...و  به زبون فارسى به X  و خونواده اش توهين ميكنه.....اين كلمات زشت ناخود آگاه از دهانش بيرون ميان و از شدت درد اونا رو بافرياد ادا ميكنه.....ولى خوب كسى اهميتى نميده چون همگى با عكس العمل هاى زنان در هنگام زايمان آشنا هستن....و مضافا فارسى نميدونن!...

ساعتى بعد بچه كه دختر خوشگلى هست بطور طبيعى دنيا مياد ......Y با ديدن بچه اش ، خنده و گريه اش با هم قاطى ميشه....وبعد هم به خواب عميقى فرو ميره...

ادامه داره....