چند وقت بود ميخواستم در مورد خانه هاى دولتى تورنتو بنويسم اما قسمت نميشد تا اينكه هفته گذشته يكى از همكار هاى هندى رو ديدم و اينطور كه ميگفت موفق شده بود براى مادرش يه "بچلر "يا همون "سوييت" خودمون رو از "TORONTO COMMUNITY HOUSING  " بگيره...و صد البته چند سالى در نوبت  بوده.......ميخواست مادرش رو تك و تنها به اين سوييت .بفرسته....و علت هم مثل اينكه كمبود اتاق در آپارتمان سه خوابه خودشون و ناسازگارى بچه ها با مادر بزرگ بوده.......سر و صداى بچه ها مادر بزرگ رو ناراحت ميكرده و حضور ايشون هم مزاحم بازى بچه ها بوده و البته بطور ضمنى اشاره به نارضايتى همسرش هم ميكرد...........به هر حال زياد وارد چرايى عملكرد اين خونواده نميشم چون ربطى به من نداره...ولى چون  مشتاق  ديدن خونه هاى دولتى بودم ، زيركانه گفتم تو اسباب كشى كمك ات ميكنم كه اونم از خدا خواسته قبول كرد!....

خلاصه اين همكار هندى ما , شبيه اكثر هندى ها بسيار اقتصادى عمل ميكنه....يه كاميونت " U-HAUL " گرفت و با كمك همديگه اسباب و اثاث مختصر مادر بزرگ رو به خونه جديد برديم...ولى اصل ماجرا از اينجا شروع ميشه!......

به محض اينكه درب پشتى ساختمون باز شد تا اسباب رو داخل ببريم ، بوى ناخوشايندى كه مشام رو آزار ميداد ، شروع شد!.......چن نفرى هم كه داخل كريدور باهاشون بر خورد كرديم رفتار دوستانه اى نداشتن..........و.فاجعه از جايى شروع شد كه وارد طبقه 4 كه سوييت توى اون واقع شده بود، شديم.......در و ديوار ها مثل اينكه 10 سال بود رنگ نخورده بود......نصفى از راهرو موكت داشت نصفى نداشت......وارد واحد كه شديم اولين چيزى كه نظرم رو جلب كرد رطوبت و نم ديوار ها وسوسك هاى ريزى بودن كه روى كانتر آشپز خونه در آمد و شد بودن!............به همكارم گفتم فكر نميكنم جاى مناسبى براى مادرت باشه.......اون بنده خدا هم كه شرايط رو درك كرده بود گفت آره راست ميگى......فقط اسباب ها رو بزاريم ولى مادرم رو نميارم تا يواش يواش اينجا رو با جاى بهترى عوض كنم......راستش منظورش رو نفهميدم....ولى احساس كردم يه جور هايى تحت فشاره تا زودتر مادرش مستقل شه.و از طرفى نميخواد يا نميتونه حدود  ماهى هزار دلار خرج اجاره مادرش تو آپارتمان هاى معمولى رو بده...

اسباب ها رو گذاشتيم و خارج شديم ....براى خروج از پله هاى كنارى ساختمون استفاده كرديم كه يك زباله دونى كامل بود..روى پله ها و پاگرد ها، انواع و اقسام زباله از بطرى شيشه اى و پلاستيكى و روزنامه و غيره....افتاده بود.............وقتى به هواى آزاد خارج ساختمون رسيديم عليرغم سردى هوا ،از اون هواى گنديده داخل نجات پيدا كرديم....

 لازم ميدونم  به حزب محافظه كار تبريك بگم كه با اجراى سياست هاى بودجه اى . چنين مكان هايى رو براى افراد پير و ناتوان و كم درامد تدارك ديده........

چند عكس از داخل اين ساختمون گرفتم كه براتون ميزارم....

                                        كريدور هاى كثيف و نصفه و نيمه موكت شده

                                                          راه پله كثيف و  بدبو

                             داخل واحد كه بر اثر رطوبت دچار فساد رنگ شده